„Dla mnie poniedziałki są spokojniejsze. I bardziej samotne. Pracuję z domu. Dzięki globalnej pandemii stało się to mniej wstydliwe niż przed COVID-em. W mojej firmie nie ma klasowych konfliktów, w mojej firmie ekspres nie stanowi kości niezgody. Nie ma w niej ofiar wielkiej polityki i znieczulonego zarządu. Home Office JDG, czyli brak odpowiedzialności za zmiany klimatu, mobbing i dostawy papieru toaletowego.

W niemieckim sektorze usług ponad jedna trzecia pracowników pracuje zdalnie, co oznacza znaczącą zmianę w ich kulturze pracy – według instytutu Ifo w lutym 2024 roku około 24,1 procent pracowników w Niemczech przynajmniej częściowo pracowało z domu. W większych firmach odsetek ten wzrastał do 32,1 procent.

Mój drogi Niemcu, czy Ty również najchętniej w poniedziałki siedziałbyśw domu? (Na potrzeby tego tekstu sprawdziłem, że pierwszego września 1939 roku wypadał w piątek). Czy Twój poniedziałek, podobnie jak mój, również ma coś z samotni? Czy wolisz siedzieć sam w pokoju i zalewać miętową Pfeffermintzee niż uczestniczyć w berlińskiej imprezie techno?

Według Niemieckiego Urzędu Statystycznego co szósty mieszkaniec Niemiec czuje się samotny. Samotność jest największym problemem wśród młodych dorosłych, którzy jeszcze nie założyli rodziny – prawie dwadzieścia cztery procent ankietowanych.

Oh Niemcu, chciałbym Ci kiedyś pokazać przeciętny dzień z życia Polaka. Pokazać ucieleśniony w nim lęk.
Choćby takim obrazem: w poniedziałki pijam herbatę na bazie CBD. To jedyny dzień, kiedy ją parzę – zwykły rytuał na rozpoczęcie tygodnia. Dostałem ją od firmy produkującej preparaty na uspokojenie dla psów.
Czasami mi się wydaje, że ludzie pijący herbatę to ginące plemię. No bo tak pójść z kimś na herbę, to jak egzotyczna rozrywka. Wszyscy żyją w tym kawowym lub piwnym entourage.”